Σήμερα....

Το  κάθε τι Όμορφο , επιβάλλεται ΣΗΜΕΡΑ να το ζούμε όμορφα ! Να ανακαλύπτουμε τις χαρές του.... ακόμα και να τις επινοούμε άμα δεν τις βρίσκουμε....στα όποια μικρά και μεγάλα της καθημερινότητας μας... γιατί το πολύτιμο παρόν μας είναι το μόνο σίγουρο που έχουμε ! Ας μη περιμένουμε τα συνταρακτικά νέα για αλλαγές.... βελτιώσεις ...για ένα καλύτερο μέλλον με περισσότερη χαρά .... που μπορεί και να μη μας έχει στα σχέδιά του μέσα! Σήμερα, μπορούμε ;

                                        ...κοιτάζω τη βροχή

 Λατρεύω τη βροχή! Άλλοτε πιο ήπια… άλλοτε σαν καταιγίδα μαστίζει ψυχές και σώματα! Ρούχα βρεγμένα, παπούτσια μουσκεμένα, το βήμα γίνεται ταχύ ….ανάγκη γι απομάκρυνση και αποφυγή! Ανάγκη για ομπρέλα… αμφισβητούμενη, μισή για το σώμα. προστασία! Εγώ δεν θέλω! Για μένα όχι!! Με χέρια ανοιχτά.. κοιτάζω ψηλά... ποθώ τον ερχομό της …ζητώ τον καθαρμό της! Της ανοίγω τα φυλλοκάρδια μου! Το πέρασμά της βίαιο! Σαν χείμαρρος παρασέρνει, …αγωνίες ,καημούς, βάσανα, ανεκπλήρωτους πόθους και αναστεναγμούς! ! Στο «ξέπλυμα» ο καθαρμός! Μοναχά η ανάμνησή τους μένει!! Σαν γνώσεις- διαμαντάκια που λαμπυρίζουν στο φως της αναγεννημένης σκέψης. Η γνώση της εμπειρίας … σαν ομπρέλα προστασίας …να μην γλιστρήσουμε ξανά στα ίδια λάθη! Βγαίνει ουράνιο τόξο στη ψυχή μας ! Όπως στον Ουρανό μετά την καταιγίδα! ! Το γκρίζο διαδέχεται το γαλάζιο ! Τη καταιγίδα η γαλήνη! Όλα αλλάζουν γύρω μας. Γιατί όχι και εμείς! Η Φύση με τα σημάδια της .... δείχνει τις στράτες της ζωής !